Ronald de Bloeme Nederlands, 1971

"De voorbeelden voor mijn schilderijen bestaan uit alledaagse "Found Footage" materialen zoals naaimonster kaarten, papieren vouwvliegtuigjes, kauwgompapier of sigarettenverpakkingen. Al deze materialen zijn zogenoemde communicatiesystemen, ze hebben het doel een boodschap over te brengen. Lijnen, kleuren, figuratie en abstractie zijn allemaal zo afgeleid van de werkelijkheid en in een hoedanigheid gecomponeerd dat ze een voor mij interessant beeld vormen. Compositie is de wil tot communicatie. Hierbij is voor mij het belangrijkste of de voorgenoemde voorbeelden nog herkenbaar zijn voor de geconditioneerde waarneming van de toeschouwers, als eerste ikzelf, op het moment dat je deze door een kleine beeldmanipulatie veranderd, door bijvoorbeeld tekst (van de verpakking) te vervangen door zwarte balken (censuur), figuratie van een bepaalde verpakking weg te laten of het beeld in een negatieve vorm (als tegenstelling van positief - inverse) te laten zien.

Al het materiaal komt direct uit mijn persoonlijke omgeving van verschillende goederen verpakkingen, reclame en media. Dit materiaal scan ik in op mijn computer en ik bewerk deze digitaal. De materialen zijn eerder met de grootst mogelijke zorg gecomponeerd en ik de-componeer deze. De verschillende beeldsegmenten worden door mij weer samengevoegd tot één nieuw beeld (collage) waarbij de referentie latent zichtbaar blijft, al zijn de tekensystemen als zodanig niet meer leesbaar. Het resultaat is een beeld met hoge informatiedichtheid in krachtige herkenbare kleuren en vormen. Het gaat mij hierbij om het spel tussen abstractie en pop, waarbij ik mijzelf continu tussen manipulatie en afstand begeef. Ik transformeer deze decomposities uiteindelijk naar mijn schilderijen. De computer staat als het ware tussen mij en het schilderij in.

De laatste jaren is de censuur steeds belangrijker geworden binnen mijn beeldcomposities. Nu was dit altijd al een onderdeel geweest in mijn werk alleen wilde ik het nu meer zichtbaar maken. Ik plaats de censuur balken over logo's van Stern en Heineken of zelfs over mijn eigen schilderijen om tot voor mij nieuwe en spannende beeldinformatie te komen.

Daarnaast ontwikkel ik schilderijen waarbij enkele beeldsegmenten een bepaald voorbeeld voorspiegelen (bijvoorbeeld de kleuren en vorm van Marlboro). Een nieuwe techniek hierbij is het machinaal afschuren (met een schuurmachine) van mijn doeken. Hierdoor ontstaan er structuren die ik gedeeltelijk kan beïnvloeden. De nieuwe oppervlakte, waarbij onderliggende kleuren naar boven komen door het afschuren, ontstaat doordat ik karton (een verpakkingsmateriaal) achter het oppervlak leg. Deze niet echt bestaande voorbeelden bewerkstelligen een indruk van een verpakking of visuele boodschap. Mijn schilderijen worden enkel met mat- en hoogglanslak gemaakt om zo dicht mogelijk bij de identiteit van de verpakkingswereld te blijven. In deze werken staan de herkenbare "Found Footage" voorbeelden lijnrecht tegenover de door mij toegevoegde schilderkunstige handelingen. De toeschouwer neemt echter deze beide beeldsegmenten als waar als herhaling van de boodschap, een onderdeel van het geheel. De uitdaging ligt voor mij hier om de geconditioneerde waarneming van de toeschouwers wederom op de proef te stellen. Door deze beeld manipulatie smokkel ik eigen informatie in het waarnemingsbeeld - waarnemingspiraterij." - Ronald de Bloeme (*1971)