Geer van Velde 1898-1977

In een schildersleven dat meer dan 50 jaar omspant heeft Geer van Velde (1898-1977) perioden van grote armoede en teleurstelling afgewisseld met tijden van succes en erkenning. Gedurende de eerste moeilijke jaren in Parijs worden de broers Bram en Geer financieel ondersteund door hun vroegere schilderspatronen Eduard en Wijnand Kramers uit Den Haag. In de crisisjaren droogt deze bron op en zijn Bram en Geer op zichzelf aangewezen. Kramers probeert in Nederland nog wel belangstelling te wekken bij diverse kunsthandels, maar het resultaat is zeer mager. De verzamelaar Regnault koopt een werk van Geer, maar daar blijft het bij.

Een belangrijk man in het leven van Geer van Velde wordt Samuel Beckett, de in Parijs wonende Ierse schrijver. Beckett introduceert Geer bij invloedrijke persoonlijkheden zoals Peggy Guggenheim, die hem in 1938 exposeert in haar Londense galerie. Later dat jaar vertrekt Geer met zijn vrouw naar Zuid-Frankrijk, nadat het tot een verwijdering tussen hem en Bram en Beckett is gekomen. Dat jaar zal later blijken een ommekeer te hebben bewerkstelligd in het artistieke en persoonlijke leven van Geer. Het mediterrane licht beïnvloedt in belangrijke mate zijn palet, maar ook zijn beeldtaal. Zijn contacten met de schilder Pierre Bonnard en galeriehouder Aimé Maeght zijn eveneens van grote betekenis voor Geer.

Na de bevrijding in 1944 keren Geer en zijn vrouw Elisabeth terug naar Parijs en betrekken een woning in Cachan, in de "banlieu". Bij zijn terugkomst vindt hij zijn broer Bram in kommervolle omstandigheden. Gebruikmakend van zijn in Zuid Frankrijk gesloten vriendschap met Aimé Maeght, introduceert Geer het werk van zijn broer Bram in de Parijse galerie Maeght aan de Rue Téhéran, welke in 1945 is geopend. De relatie met Samuel Beckett wordt weer hersteld en deze schrijft artikelen over het werk van beide broers. Ondanks lovende kritieken worden de schilderijen slecht verkocht. Maeght gelooft echter in de kunstenaars en publiceert het werk in meerdere nummers van zijn tijdschrift "Derrière le Mirroir". Een en ander leidt zelfs tot een uitnodiging voor een expositie bij de New Yorkse Samuel M.Kootz Gallery.

In het na-oorlogse Nederland tonen het Haags Gemeentemuseum (1947) en het Amsterdamse Stedelijk Museum (1950) belangstelling voor het werk van de Van Velde's; Sandberg bezoekt Geer zelfs in diens atelier.